Las w Niechobrzu

 

LAS W NIECHOBRZU


 
W Lutoryżu wycinka, więc dzisiaj wybrałyśmy się do Niechobrza. W lesie jest teraz tak pięknie, że aż trudno uwierzyć! Złoto wszędzie, nawet pada złoty deszcz...
Las lubię za wiele rzeczy, ale zawsze najbardziej fascynuje mnie, jak dzieci się tam bawią. Niczego im nie trzeba, byle było towarzystwo 😉. Zabawki leżą wszędzie dookoła. Patyki, liście... i 3 godziny leci jak kilka chwil...
➡️Do Niechobrza jeździ mks 223. Wygląda jak miejski autobus, tyle że jest niebieskozielony, wózek wchodzi bez problemu. Bilet kupuje się u kierowcy. Autobus staje na pętli zaznaczonej na mapce.
➡️Można już tam wejść od razu do lasu, tyle że jest tam dość stromo, więc jeśli wózek to raczej biegowy. Po ok 10 minutach dochodzi się do strumyka, więc dla dzieci nie lada gratka!
wycieczka w górę strumienia

 
piknik przy strumyku


 
➡️Za to kiedy pójdzie się nieco dalej drogą w kierunku Przedmieścia Czudeckiego można wejść na leśną drogę, którą widzicie na zdjęciach, i stamtąd dopiero znaleźć wejście w las.
drugi parking i wejście do lasu

 

➡️Na mapce zaznaczyłam oba parkingi, jeden przy pętli, jeden kawałek dalej.
➡️Korzystajcie z tej pięknej jesieni w lesie! My już planujemy kolejną wycieczkę 😊.
 

 
jesień w lesie

💬 Przyznać się, kto też uwielbia brodzić w suchych, kolorowych liściach? 🥰.

Popularne posty z tego bloga

Moja droga do siebie

Obraz
Od zawsze fascynował mnie człowiek. To, jak działa, jak się zachowuje. Odkąd nauczyłam się czytać – a było to bardzo wcześnie, bo moja mama odkryła, że potrafię czytać, kiedy miałam 2,5 roku – pochłaniałam ogromne ilości książek. Pamiętam, że w szkolnej bibliotece przeczytałam wszystko dostosowane do mojego wieku, i potem stałam się stałą bywalczynią biblioteki miejskiej. Głównie czytałam powieści – obyczajowe, przygodowe – bo dzięki temu mogłam przeżywać przygody, uczyć się perspektywy drugiego człowieka, wejść w czyjeś życie i je poznać od środka. Mogłam się uczyć, jak reagować w różnych sytuacjach, i korzystać z tej wiedzy później w realnym życiu. Mogłam też zawierać prawdziwe przyjaźnie, marzyć o poznawaniu bratniej duszy i wieść bogate uczuciowo życie. Po równo z książkami, które pomagały mi zbliżać się do rozumienia człowieka, kochałam naturę. Dorastałam w małym miasteczku na Podkarpaciu i naturę miałam na wyciągnięcie ręki, a mówiąc ściślej – w zasięgu codziennego spaceru. Snu
Czytaj dalej »

Godowska Góra

Obraz
  Godowska Góra mieści się na Pogórzu Strzyżowskim, w Czarnorzecko-Strzyżowskim Parku Krajobrazowym. Jest mało znana i niedoceniana, być może dlatego, że sporo tu błota po zwózce drewna, a być może dlatego, że szlak biegnie obok szczytu i nie ma tu żadnej infrastruktury. Myślę jednak, że nie są to wystarczające powody, żeby ją omijać . Zrobiliśmy tutaj bardzo przyjemną pętelkę. Cisza, las, natura, trasa niedługa, co działa motywująco na małe nóżki.   Parking przy asfaltowej drodze. Lokalizacja TUTAJ . Później łąka i wejście las. Trasa dobrze oznakowana.   Z parkingu trzeba pokonać ok 1km przez las, żeby dotrzeć w okolice szczytu. Dalej poszliśmy według mojej aplikacji czarnym szlakiem ostro w dół (nie widziałam oznakowań czarnego szlaku w tym miejscu, za to kawałek dalej; myśmy szli wg GPSu) i dotarliśmy do drogi asfaltowej. Następnie przeszliśmy nią kawałek i wróciliśmy znów do lasu. Koniec pętelki na łące, na której zaczynaliśmy wędrówkę.     Pętelka na 4km. Nasz spacer trwał około
Czytaj dalej »

Korbania - Bieszczady z dzieckiem

Obraz
  Korbania to jeden z moich ulubionych szczytów w Bieszczadach. Chodziliśmy tam w czasach, kiedy nie było jeszcze wieży widokowej, z której można podziwiać i jezioro solińskie, i wysokie Bieszczady, i kiedy jeszcze nie było tam wytyczonego szlaku z Łopienki. Raz nawet udało mi się odwiedzić szczyt nocą. Dotarliśmy przed zmierzchem i czekaliśmy na wieży, aż zapadnie zmrok, żeby oglądać gwiazdy. Cóż, akurat tej nocy księżyc wyjątkowo mocno świecił, i pokrzyżował nam plany. Pamiętam za to niesamowite uczucie, kiedy patrzyłam przed siebie, i widziałam... tylko ciemność. Światła cywilizacji widać było jedynie z okolic Polańczyka. Poza tym: bezkres czarnych lasów. Czasy się jednak zmieniły, i teraz wędrujemy po górach razem z córą. Na Korbani byliśmy razem już wielokrotnie. Znamy podejście od Łopienki, od Terki i od Bukowca.  widok z wieży na wieży widokowej     Na szczycie czeka wspomniana już wieża widokowa, nie lada gratka dla małych i dużych, ławeczki z zadaszeniem, ławeczki ze sto
Czytaj dalej »